Lista aktualności
Lasy grądowe
Regulacje rzek często prowadzą do zakłócenia zalewów a przez to do przekształcenia łęgu w inny typ lasu liściastego – las grądowy.
Grąd to najbardziej charakterystyczne zbiorowisko dla całego opisywanego obszaru. Botanicy rozpoznają je po licznym występowaniu trzech gatunków roślin: graba, lipy (powinny mieć formę drzewiastą) oraz zakwitającej wiosną gwiazdnicy wielkokwiatowej. Ze względu na duże zróżnicowanie i szerokie spektrum siedliskowe w lasach tych możemy spotkać ogromną większość rodzimych gatunków drzew liściastych a spośród iglastych głownie jodłę, świerka i rzadko sosnę (w postaci najuboższej). Większy udział tych drzew (poza jodłą) jak i występowanie modrzewia to zwykle efekt ingerencji człowieka. Najbardziej rozpowszechniony typowy grąd to las wielopiętrowy. Górne piętro buduje dąb szypułkowy, któremu towarzyszy lipa i czasem jodła. Drugie, ale za to najważniejsze dla tego typu lasu piętro tworzą graby razem z różnymi gatunkami klonów, wiązów i drzew owocowych. Ponieważ grądy porastają zwykle gleby optymalne dla rolnictwa to one właśnie najbardziej ucierpiały od wyrębów. W nadleśnictwie zachowało się stosunkowo dużo (blisko 3000 ha) drzewostanów o charakterze grądowym, co z ponad 20-procentowym udziałem w ogólnej powierzchni daje im niekwestionowane pierwsze miejsce wśród zbiorowisk przyrodniczo cennych. Ważną cechą tych lasów jest zdolność do zachowania swoich naturalnych cech na małej powierzchni. Nawet niewielkie śródpolne kompleksy leśne mogą skrywać dobrze rozwinięte zbiorowiska grądowe.
